Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Ahmet Levent Mete, İsrail-Gazze çatışmasında savaş atmosferinin manzaralarla konutlara ulaştığını söyledi. Mete, “Bu imgelere maruz kalan başta çocuklar olmak üzere bireylerde posttravmatik bozukluk oluşabilir” dedi.
DHA’ya konuşan İzmir İktisat Üniversitesi (İEÜ) Medical Point Hastanesi’nde misyonlu Ruh Sıhhati ve Hastalıkları Uzmanı Prof. Dr. Ahmet Levent Mete, “Patlamalar oluyor, çocuklar ağlıyor, bayanlar etrafta koşuşturuyor, bir mutsuzluk, kasvet ortamı konutlara ulaşıyor. Direkt şiddet ve dehşet imajları, çocuklarda da erişkinlerde de hayli ağır bir sorun olan posttravmatik gerilim bozukluğu yaşatabilir. Televizyonu seyrederek tıpkı o olayın yanında bulunan, ona şahit olan birisi üzere etkilenmek ve bu ruhsal rahatsızlığa yakalanmak mümkün” sözlerini kullandı.
‘ÇOCUKLARIN İMAJLARA ULAŞMALARI ENGELLENMEYE ÇALIŞILMALI’
Görüntülerin çocuklardaki tesirini pahalandıran Prof. Dr. Mete, kelamlarını şöyle sürdürdü: “Çocukların bu imgelere ulaşmaları engellenmeye çalışılmalı. Bütün gün televizyon izleyerek meskende bu kasveti yaşamamak da işin bir modülü. Tekrar de çocuklara bu ulaşacak olağan, dünyadan habersiz kalamazlar. Lakin ulaştıktan sonra çocukların algılarını yönetebiliriz. Mesela çocuklar için iki sokak ötede olan olayla dünyanın öteki ucunda olan olay ortasında fark olmayabilir. Yani kendisini ve yakınlarını direkt bir tehdit altında, mevt ya da yaralanma tehdidi altında hissedebilir. Çocukların bu bahisteki algılarını öğrenip, yanlış bir algı varsa, ‘Güvendeyiz, bu yaşananlar çok uzakta oluyor’ demeliyiz. Bize bir şey olmayacağını iletmek bir yol olabilir. Daha büyük çocuklara optimistlik aşılanabilir. ‘Bunlar oluyor lakin dünyada yeterliler de var’ duygusu aşılanabilir. Uygunlar de örgütleniyorlar, onların da toplantıları var, onların da kuruluşları var. İşler uyguna gidecek duygusu verilmeye çalışılabilir.”
Çocukların ebeveynlerden de etkilendiğini lisana getiren Prof. Dr. Mete, “Çocuklar hislerini alırken bizlere bakıyor. Biz telaş, tasa, nefret, öfke içinde olursak çocuklar da bundan olumsuz etkilenir. İtidalli, ölçülü, olaya mutedil yaklaşabilen erişkin çocuğa da nasıl davranacağı konusunda bir model olabilir. Zamanlama da değerli olabilir. Çocukla bu hususları ne vakit konuşacağız? Mesela birlikte yemek yenirken konuşulması daha uygun olabilir. Bu olayların ve imajların kaçınılmaz birtakım ziyanları var lakin bunu en aza indirmek mümkün ve her şeye karşın tekrar de sorun olabilir. Mesela çocuk kabuslar görebilir, çok telaşlı olabilir, ağlayabilir, umutsuz olabilir. Olay bizim denetimimizden çıkmaya başlıyor üzere hissedersek o vakit da profesyonel yardım almamız gerekebilir” diye konuştu. (HABER MERKEZİ)
